DE LANTAARNS OP HET SINT-VEERLEPLEIN1 ZIJN VERBONDEN2 MET
DE MATERNITEITEN3 VAN DE STAD4 GENT.
ELKE KEER HET LICHT5 LANGZAAM KNIPPERT,6 IS ER EEN KIND GEBOREN.7
DIT WERK8 IS OPGEDRAGEN AAN DE PASGEBORENE EN AAN ALLE KINDEREN9
DIE VANDAAG10 IN DE STAD GEBOREN11 ZIJN.12
1. Naar mijn gevoel beter: “op dit plein”. Of zelfs het lapidaire: “hier”. Met enige zekerheid kan men immers zeggen dat wie die tekst leest, daar ook lijfelijk ter plekke is. Komt daarbij: als de lantaarns een poos niét knipperen, flikkeren, flakkeren of vonkelen, wat ongetwijfeld ook zal voorkomen, kan een argeloze toerist de indruk krijgen dat het over een ander plein gaat. Maar schrijvend vanuit het Stadhuis is dat natuurlijk verschillend.
2. De gevoelswaarde van “verbinden” ligt voor velen tegenwoordig anders. In de begindagen van de telefonie was deze term ongetwijfeld op zijn plaats geweest.
3. Dit woord laten we kiesheidshalve onbesproken.
4. Gent is inderdaad geen dorp, maar een stad. Aangezien echter weinigen dit zullen betwisten, volstond eenvoudig “Gent”.
5. Ook in een breedsprakige tekst als deze ontbreekt soms een woordje. Over stijl en sierlijkheid kun je altijd twisten, over andere zaken weer niet, en grammaticaal Nederlands is bijvoorbeeld: “elke keer dat”. Maar meer in de geest van deze lange, diepmenselijke en positieve tekst, wil ik graag ook iets positiefs zeggen, en opmerken dat hij geheel vrij is van dt-fouten.
6. Frequentatieven wijzen inderdaad op herhaling, maar ook op een zekere snelheid bij die herhaling.
7. Dit had men anders kunnen zeggen. Zonder veel zoeken moet de stedelijke administratie een hoop mensen vinden die over enig taalgevoel beschikken. En de mogelijkheden zijn legio, maar ik wil alvast dit voorstellen: ALS DE LANTAARNS HIER KNIPPEREN IS ER IN DE STAD WEER EEN KINDJE GEBOREN. Schluss. De rest moeten de stadsgidsen maar uitleggen.
8. Een werk dus. Een Kunstwerk ongetwijfeld? Ter vervanging van dat andere Kunstwerk mogen we hopen, dat afzichtelijke spinnenweb, dat zeker in Walibi of bij Meli een mooi tweede leven zal vinden.
9. Hier is een in-goede, sentimentele ambtenaar aan het woord. Hij drukt zich misschien een beetje houterig uit, maar toch siert hem dit.
10. Een kleine onrechtvaardigheid, of discriminatie als u wilt, was hier niet te vermijden: kinderen die vlak voor middernacht geboren worden, zullen het waarschijnlijk met één langzame knippering moeten stellen, in scherp contrast met diegenen die vlak na het middernachtelijke uur ter wereld komen en een volle dag kunnen profiteren.
11. De drievoudige herhaling “geboren”, “pasgeborene” en dan nogmaals “geboren”, in exact evenveel regels, is tenminste duidelijk. Ook de stomste toerist in zijn bermuda heeft hier iets aan.
12. Achteraf bekeken was heel deze laatste zin misschien overbodig, of toch teveel van het goede. “Lapidair”, van lapis, steen, betekent tenslotte “kernachtig, kort”.
.
