Eén van de verwijderde conversaties op de vrt-lulcolumn van Louis Van Dievel

.

Blijkbaar zijn de commentaren van onderstaande Achiel ...iets te bijtend voor het hondenteam dat Louis Van Dievel bijstaat, want hij heeft ze allemaal verwijderd (niet dat Lowie iéts zou durven of kunnen betwisten van wat hieronder te lezen staat, maar in goede dictatoriale stijl verkiest hij de stilte. Al moet ik in hem wel mijn meerdere erkennen, tenminste wat betreft het oprapen van hondenkeutels.)

Achiel Bovendaerde :
10 juli 2010 om 20:34
hoe on-ein-dig grappig ben je toch Louis! nooit niks getelefoneerd aan jouw grappen.
En stout dat je durft zijn! met die mailadressen enz.
Chapeau voor zoveel durf.
Er zijn nog onafhankelijke geesten
@Achiel: Marc, hoeveel uur per dag ben je eigenlijk bezig met het achterlaten van keutels en drollen op het internet, onder elke keer weer een andere schuilnaam? Je bent echt wel een zielenpoot. LvD


Achiel Bovendaerde :
10 juli 2010 om 23:44
Ik heb je inderdaad al voldoende belachelijk gemaakt, brave Louis, in de tijd dat je mij als “leraar Nederlands” nog grootmoedig toestond (je weet dat wellicht nog?) om jouw geweldige teksten "in de klas te gebruiken" (Gewoon doen! schreef je toen).
Daar is nog goed mee gelachen, op de redactie, en ook in het gezelschap van enkele echte auteurs


Achiel Bovendaerde :
10 juli 2010 om 23:47
en in jouw zelfgenoegzaamheid was je er ook nooit of jamais achtergekomen, dat al die uitermate positieve reacties …van mij afkomstig waren… als ik je niet zelf alle schuilnamen in een mail had opgestuurd… heb je die mail nog Louis? ik wel.


Joke zegt :
11 juli 2010 om 01:38
Altijd spijtig, het einde van zo’n lange vriendschap …
Dit laat sporen na, hoewel geen gulden.
Nie pleuje Louis, volgende week Gentse Fieste.
Wedden dat Siegfried u uitnodigt ?


Achiel Bovendaerde :
11 juli 2010 om 11:01
@Joke: het was ook niet mijn bedoeling om onze auteur zómaar wat te plagen. Ik kon het namelijk niet goed hebben dat Louis mijn eerste kritieken, die feitelijke fouten van hem betroffen, idées reçues e.d. die hij klakkeloos overnam …dat hij die kritieken zomaar, en stelselmatig censureerde.
Ik besloot dan een aantal schuilnamen aan te nemen, waaronder bv. de genoemde leraar Nederlands Hendrik Duchamp, en onzin-reacties in te sturen. Zo vergeleek Duchamp [ik wilde hem niet meteen Marcel als voornaam geven, omdat ik het niet uitsluit dat ook Louis dan misschien nattigheid had gevoeld] onze columnist met de allergrootste auteurs, Shakespeare en consorten. Geen probleem voor Louis.
Ook schreef ik een hoop volslagen onnozele reacties, in een onnoemelijk slecht taaltje, die met het “onderwerp” van Louis zijn tekst zelf meestal niets vandoen hadden.
Ook dat werd allemaal moeiteloos en met graagte gepubliceerd. Elke reactie is er één, was de redenering wellicht? Mooi was het ook dat Louis op een moment een van mijn personages in zijn eigen teksten opvoerde, als een levende tegenstander!
Het grappigste was dat heel wat mensen, collega’s, journalisten, gens de lettres &c. al deze schuilnamen kénden, en probeerden te voorspellen of een bepaalde debiele reactie (het ging van kwaad naar erger) tóch nog gepubliceerd zou worden.
En soms waren meer dan helft van de reacties op Louis zijn teksten afkomstig uit mijn dierentuin …al is dat maanden geleden allemaal, want de lol ging er op de duur af.
.